Λαπαροσκοπική σκωληκοειδεκτομή
Πρόκειται για την πιο συνηθισμένη αιτία της λεγόμενης “οξείας κοιλίας”, δηλαδή κοιλίας η οποία πάσχει οξέως και χρειάζεται άμεση χειρουργική επέμβαση.
Είναι η νόσος με τα “χίλια πρόσωπα”, καθώς τα συμπτώματα που προκαλεί δεν είναι σταθερά και είναι δυνατό πολλές φορές να παραπλανήσουν ασθενή και ιατρό.
Η σκωληκοειδής απόφυση βρίσκεται στο αρχικό τμήμα του παχέος εντέρου το λεγόμενο τυφλό, αμέσως μετά την συνένωση του λεπτού με το παχύ έντερο. Παλαιότερα θεωρούνταν υπολειμματικό όργανο, ενώ στις μέρες μας θεωρείται ότι ίσως επιτελεί κάποιο ρόλο στην άμυνα του οργανισμού καθώς έχει αναγνωριστεί οτι περιέχει μεγάλες ποσότητες λεμφικού ιστού.
Η απόφραξη του αυλού της σκωληκοειδούς απόφυσης με σκληρά κόπρανα ή στοιχεία από την τροφή θεωρείται οτι δίνει το έναυσμα για την φλεγμονή, την υπεραναπτυξη μικροβίων και τελικά σκωληκοειδίτιδα.
Συμπτώματα
Όπως προείπαμε η σκωληκοειδίτιδα μπορεί να παρουσιάζεται με συμπτώματα ασυνήθη και να παραπλανήσει ιατρό και ασθενή. Για τον λόγο αυτό σε κάθε περίπτωση κοιλιακού πόνου ο οποίος δεν περνάει, αλλά αντίθετα όσο περνάει η ώρα δυναμώνει, θα πρέπει να αναζητηθεί ιατρική εξέταση και βοήθεια.
Κάποια από τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα που προκαλέι είναι αδιαθεσία, ανορεξία, διάχυτη κοιλιακή ενόχληση η οποία σταδιακά εντοπίζεται στην δεξιά κάτω κοιλία και μετατρέπεται σε συνεχή πόνο, θερμοκρασία αρχικά έως 37,5 C η οποία όμως σε περίπτωση διάτρησης και περιτονίτιδας ανεβάινει άνω των 38 C.
Ασθένειες οι οποίες είναι δυνατό να παρουσιάσουν παρόμοια συμπτώματα είναι: γαστρεντρίτιδα, έκτοπος κύηση, ουρολοίμωξη, ρήξη ωοθηλακίου, φλεγμονώδης νόσος πυέλου, φλεγμονώδεις νόσοι εντέρου, χολοκυστίτιδα, φλεγμονή εκκολπώματος Meckel, απόστημα ψοΐτη μυ και άλλες.
Εργαστηριακός έλεγχος και απεικονιστικές εξετάσεις
Εξειδικευμένη εξέταση η οποία να επιβεβαιώνει ή να αποκλείει με σιγουριά την ύπαρξη ή όχι σκωληκοειδίτιδος δεν υπάρχει. Οι εξετάσεις οι οποίες διενεργούμε είναι μάλλον συνηγορητικές ή όχι προς την ασθένεια για την οποία έχουμε υποψία.
Έτσι στην περίπτωση σκωληκοειδίτιδος θα παρατηρησουμε αυξημένα λευκά αιμοσφαίρια στο αίμα του ασθενούς με τα περισσότερα από αυτά να είναι ουδετερόφιλα και επίσης αυξημένη την πρωτεΐνη της φλεγμονής CRP.
Το υπερηχογράφημα U/S και η αξονική τομογραφία μπορούν να μας δώσουν πολλές πληροφορίες και κυρίως να αποκλείσουν άλλες νόσους τις οποίες υποψιαζόμαστε. Πρόκειται για πολύ χρήσιμες εξετάσεις οι οποίες όμως έχει νόημα να γίνονται σε συγκεκριμένες περιπτώσεις και όχι πάντοτε.
Θεραπεία
Στις μέρες μας η οξεία σκωληκοειδίτιδα θεραπεύεται λαπαροσκοπικά και ο ασθενής πηγαίνει στο σπίτι του την επόμενη ημέρα, χωρίς ιδιαίτερο πόνο και χωρίς τα μεγάλα σημάδια και τομές από τις επεμβάσεις που διενεργούνταν παλαιότερα.
Πρόσφατα παρουσιάστηκαν μελέτες οι οποίες τονίζουν τον πολύ χρήσιμο και θετικό ρόλο που παίζουν τα αντιβιοτικά στην θεραπεία της σκωληκοειδίτιδος, η απόφαση όμως για το είδος και κυρίως για την χρονική στιγμή της όποιας θεραπείας θα ληφθεί από τον χειρουργό και είναι εξατομικευμένη για κάθε ασθενή ξεχωριστά.
Η λαπαροσκοπική σκωληκοειδεκτομή εφαρμόζεται σχεδόν αποκλειστικά στις μέρες μας και έχει πολλαπλά πλεονεκτήματα τόσο στην μετεγχειρητική πορεία του ασθενούς, αλλά και στον αισθητικό τομέα όπου δεν αφήνει σχεδόν κανένα σημάδι ή τομή.