Κήλη μετά από επέμβαση
Ως μετεγχειρητική κήλη ορίζουμε μια μη φυσιολογική προεξοχή κάποιου ενδοκοιλιακού ιστού ή οργάνου από την περιοχή της τομής κάποιας προηγούμενης επέμβασης.
Η μορφή αυτή της κήλης κατέχει ένα σημαντικό ποσοστό(15% έως 20%) ανάμεσα στους ασθενείς οι οποίοι πάσχουν από κάποια μορφή κήλης.
Κλινική εικόνα
Ο ασθενής παρατηρεί διόγκωση στην περιοχή της παλαιότερης επέμβασης ή γύρω από αυτή, η οποία διόγκωση ίσως και να μειώνεται ή να εξαφανίζεται όταν ξαπλώνει. Συνήθως δεν έχιε ιδιαίτερα συμπτώματα, αλλά είναι δυνατό να υπάρχει αίσθημα βάρους ή και υπόκωφου πόνου κυρίως όταν ο ασθενής σηκώνει βάρος ή σφίγγεται.
Σε περίπτωση περίσφιξης(βλ. βασικές γνώσεις) η κλινική εικόνα είναι πολύ έντονη, με δυνατό πόνο. Σε αυτή την περίπτωση η αντιμετώπιση πρέπει να είναι άμεση.
Διάγνωση
Η διάγνωση τίθεται με την φυσική εξέταση από τον χειρουργό.
Θεραπεία
Η θεραπεία είναι μόνο χειρουργική.
Η μέθοδος είναι δυνατό να είναι είτε λαπαροσκοπική είτε ανοικτή.
Ανεξαρτήτως μεθόδου, η αποκατάσταση της κήλης γίνεται με την χρήση συνθετικού πλέγματος, κατά τρόπο που να ανατάσσεται η κήλη, να αποκαθίστανται η ανατομία της περιοχής και να ενισχύεται η σταθερότητα του κοιλιακού τοιχώματος, χωρίς να δημιουργείται τάση στους ιστούς(tension free). Αυτό είναι πολύ σημαντικό για την αποφυγή υποτροπής της κήλης.
Η λαπαροσκοπική, αλλά και η σύγχρονη ανοικτή μέθοδος με πλέγμα έχουν άριστα αποτελέσματα εφόσον εφαρμοστούν σωστά. Η επιλογή της μιας ή της άλλης μεθόδου, στις περιπτώσεις όπου είναι δυνατό να εφαρμοστούν και οι δύο μέθοδοι, είναι θέμα προσωπικής προτίμησης ιατρού και ασθενούς και η απόφαση λαμβάνεται μετά από συζήτηση με τον ασθενή.
Το μέγεθος της τομής και ο τρόπος επέμβασης εξατομικεύονται ανάλογα με την περίπτωση και τις προτιμήσεις του ασθενούς και συζητούνται αναλυτικά με τον ασθενή προεγχειρητικά, ώστε μαζί με τον χειρουργό να καταστρωθεί το θεραπευτικό πλάνο.