Στην αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης, η κατανόηση της ανατομίας, των αιτιών, των συμπτωμάτων και των διαθέσιμων θεραπευτικών επιλογών είναι ζωτικής σημασίας. Η χειρουργική αποκατάσταση αποτελεί τη μόνη οριστική λύση, με τη λαπαροσκοπική μέθοδο TEP να προσφέρει σημαντικά πλεονεκτήματα.
Τι είναι η Βουβωνοκήλη
Εάν θεωρήσουμε την κοιλιά μας σαν ενα κουτί το οποίο περιέχει τα εσωτερικά όργανα τότε το πρόσθιο κοιλιακό τοίχωμα είναι το “καπακι” θα λέγαμε του κουτιού.
Εάν υπάρχει μια “τρύπα” σε κάποιο στρώμα από το “καπακι” αυτό, τότε εσωτερικά όργανα όπως το έντερο περνανε μεσα από αυτη την τρύπα και φουσκώνουν προς τα εξω κάτω από το δέρμα. Αυτό είναι η κήλη.
Η βουβωνοκήλη δηλαδή είναι μια κοινή πάθηση του κοιλιακού τοιχώματος που χαρακτηρίζεται από τη μη φυσιολογική προεξοχή ενδοκοιλιακών ιστών ή οργάνων, όπως το έντερο ή το λίπος, στην βουβωνική περιοχή χαμηλά στην κοιλία δεξιά ή αριστερά. Η εμφάνισή της οφείλεται στην ύπαρξη ενός αδύναμου σημείου ή χάσματος στην απονεύρωση, ένα ισχυρό στρώμα του κοιλιακού τοιχώματος, μέσω του οποίου προβάλλουν τα όργανα, τυλιγμένα συνήθως με περιτόναιο.
- Ανατομία του Κοιλιακού Τοιχώματος: Το κοιλιακό τοίχωμα αποτελείται από διάφορα στρώματα που συνεργάζονται για την προστασία των εσωτερικών οργάνων. Από έξω προς τα μέσα, αυτά περιλαμβάνουν το δέρμα, το υποδόριο λίπος, τα μυϊκά στρώματα, την απονεύρωση (ένα ισχυρό συνδετικό στρώμα) και το περιτόναιο (μια λεπτή, ελαστική μεμβράνη που καλύπτει τα όργανα).
- Μηχανισμός Δημιουργίας Βουβωνοκήλης: Η κήλη δημιουργείται όταν υπάρχει ένα χάσμα (τρύπα) στην απονεύρωση στη βουβωνική περιοχή. Μέσω αυτού του χάσματος, εσωτερικά όργανα της κοιλίας, συνηθέστατα το έντερο ή απλό λίπος, βγαίνουν και φουσκώνουν προς τα έξω, περιτυλιγμένα με περιτόναιο.
- Ανατομία του Βουβωνικού Πόρου: Ο βουβωνικός πόρος είναι ένα φυσιολογικό λοξό κανάλι εντός του κάτω πλάγιου κοιλιακού τοιχώματος. Έχει ένα έσω βουβωνικό στόμιο (εσωτερική είσοδος) και ένα έξω βουβωνικό στόμιο (εξωτερική έξοδος). Στους άνδρες, περιέχει τον σπερματικό πόρο και τα σπερματικά αγγεία, ενώ στις γυναίκες, τον στρογγύλο σύνδεσμο της μήτρας. Και στα δύο φύλα περιέχει το λαγονοβουβωνικό νεύρο.
- Τύποι Βουβωνοκήλης: Υπάρχουν δύο βασικοί τύποι: η λοξή βουβωνοκήλη, όπου οι ιστοί διέρχονται μέσω του έσω βουβωνικού στομίου, και η ευθεία βουβωνοκήλη, όπου το οπίσθιο τοίχωμα του βουβωνικού πόρου εξασθενεί και οι ιστοί προεξέχουν απευθείας.
Κλινική Εικόνα & Διάγνωση
Η βουβωνοκήλη εκδηλώνεται με συγκεκριμένα συμπτώματα, ενώ η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση είναι κρίσιμες, ειδικά σε περιπτώσεις περίσφιξης, μια σοβαρή επιπλοκή που απαιτεί άμεση ιατρική παρέμβαση.
Η κήλη προκαλεί:
- πόνο
- δυσλειτουργία στην εντερική λειτουργία
- εξόγκωση στην περιοχή
- αδυναμία να σηκώσουμε βάρος,
- περίσφιξη
- Η περίσφιξη ειναι επείγουσα κατάσταση η οποία χρειάζεται άμεση αντιμετώπιση και έχει απρόβλεπτες και ίσως θανατηφόρες συνέπειες.
Κύρια Συμπτώματα Βουβωνοκήλης
- Το πιο κοινό σύμπτωμα είναι μια διόγκωση στη βουβωνική περιοχή, η οποία μπορεί να μειώνεται ή να εξαφανίζεται όταν ο ασθενής ξαπλώνει. Συχνά συνοδεύεται από αίσθημα βάρους, ιδιαίτερα κατά την άρση βαρών ή το σφίξιμο, και έναν υπόκωφο πόνο, κυρίως κατά τη διάρκεια φυσικής δραστηριότητας.
- Επείγουσα Κατάσταση – Περίσφιξη Κήλης: Πρόκειται για μια δυνητικά θανατηφόρα κατάσταση όπου τα εσωτερικά όργανα παγιδεύονται και στραγγαλίζονται μέσα στην κήλη, επηρεάζοντας την αιμάτωσή τους και οδηγώντας σε νέκρωση. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πολύ έντονο πόνο, πιθανόν εμετούς, και απαιτούν επείγουσα χειρουργική επέμβαση. Ανάλογα με τη βλάβη, μπορεί να χρειαστεί ακόμα και εκτομή και επανασύνδεση εντέρου.
- Διάγνωση: Η διάγνωση της βουβωνοκήλης τίθεται κυρίως με την φυσική εξέταση από τον χειρουργό, ο οποίος επισκοπεί και ψηλαφά την περιοχή ζητώντας από τον ασθενή να βήξει ή να σφιχτεί.
Θεραπεία
Η χειρουργική αποκατάσταση είναι η μόνη αποτελεσματική θεραπεία για τη βουβωνοκήλη, με στόχο την ανάταξη του περιεχομένου και την ενίσχυση του αδύναμου σημείου.
- Γενικές Αρχές: Η μόνη οριστική θεραπεία είναι η χειρουργική επέμβαση, η οποία μπορεί να γίνει είτε λαπαροσκοπικά είτε με ανοικτή μέθοδο. Η χρήση πλέγματος είναι απαραίτητη για την ενίσχυση του κοιλιακού τοιχώματος και την αποφυγή υποτροπών.
- Στόχοι Θεραπείας: Οι κύριοι στόχοι περιλαμβάνουν την ανάταξη της κήλης (επαναφορά των οργάνων στην κοιλιά), την αποκατάσταση της ανατομίας της περιοχής, την ενίσχυση της σταθερότητας του κοιλιακού τοιχώματος και την αποφυγή δημιουργίας τάσης στους ιστούς (tension-free repair) για μείωση του πόνου και των υποτροπών.
Τι είναι η Μέθοδος TEP
Η TEP (Totally ExtraPeritoneal) είναι μια σύγχρονη λαπαροσκοπική μέθοδος αποκατάστασης της βουβωνοκήλης που πραγματοποιείται ολοκληρωτικά στον χώρο έξω από το περιτόναιο (εξωπεριτοναϊκά) με χρήση πλέγματος. Αυτό σημαίνει ότι ο χειρουργός εργάζεται μεταξύ των μυών του κοιλιακού τοιχώματος και του περιτοναίου, χωρίς να εισέρχεται στην κοιλιακή κοιλότητα.
- Τεχνικά Χαρακτηριστικά: Η TEP πραγματοποιείται μέσω μόνο δύο πολύ μικρών τομών των 3 χιλιοστών και μίας τομής του ενός εκατοστού στο κοιλιακό τοίχωμα. Χρησιμοποιούνται ειδικά, πολύ λεπτά, απόλυτα εξειδικευμένα εργαλεία και μια ειδική, υψηλότατης ανάλυσης κάμερα που προσφέρει εξαιρετική εικόνα του χειρουργικού πεδίου.
- Χειρουργική Διαδικασία: Η επέμβαση περιλαμβάνει την αναγνώριση της κήλης με την κάμερα, την επαναφορά του σάκου με το περιεχόμενό του (έντερο) στην κανονική του θέση, και την τοποθέτηση ενός ειδικού πλέγματος στο σημείο που υπήρχε η κήλη. Το πλέγμα τοποθετείται στρατηγικά πίσω από την τρύπα της απονεύρωσης (sublay), καθιστώντας το αυτοκαθηλούμενο λόγω της ενδοκοιλιακής πίεσης και την ειδική επεξεργασία του πλέγματος με μικροάγκυρες, χωρίς χρειάζονται ράμματα ή clips.
Αντίθετα στην ανοικτή μέθοδο η οποία είναι υποδεεστερη, το πλέγμα τοποθετείται στην εξωτερική επιφανεια της τρύπας με αποτέλεσμα όλες οι πιέσεις να το σπρώχνουν από την θέσης του. Για να το καταλάβουμε με ενα παραδειγμα είναι σαν να εχει σκάσει το λάστιχο του αυτοκινήτου και να θέλουμε να βάλουμε ενα μπαλωμα. Με την ανοικτή μεθοδο το μπάλωμα μπαινει στην εξωτερική επιφανεια του ελαστικού (onlay) ενω στην λαπαροσκοπική TEP το μπάλωμα μπαίνει στην εσωτερική πλευρά της τρυπας (sublay) με προφανή πλεονεκτηματα.
Λαπαροσκοπική TEP Βουβωνοκήλη – Πλεονεκτήματα
Η λαπαροσκοπική TEP βουβωνοκήλη προσφέρει σημαντικά πλεονεκτήματα έναντι άλλων τεχνικών, εστιάζοντας στην ελάχιστη επεμβατικότητα, την ανώδυνη ανάρρωση και τα άριστα αισθητικά αποτελέσματα.
- Ελάχιστα Επεμβατική Μέθοδος: Η χρήση μικρών τομών (αντί για μία μεγάλη τομή 8εκ. στην ανοικτή μέθοδο) μειώνει το τραύμα. Αυτό οδηγεί σε ταχεία επαναφορά του ασθενούς, ο οποίος φεύγει σε μερικές ώρες από το νοσοκομείο, και σε γρήγορη επιστροφή στην κανονική του δραστηριότητα.
- Απόλυτα Ανώδυνη Μέθοδος: Το πλέγμα δεν χρειάζεται να ραφτεί ούτε να καρφωθεί με καρφιά, όπως σε άλλες μεθόδους. Εξαιτίας της τεχνικής, το πλέγμα είναι αυτοκαθηλούμενο, γεγονός που ελαχιστοποιεί τον μετεγχειρητικό πόνο.
- Αισθητικά Αποτελέσματα: Οι τομές συγκλείνονται με ειδική κόλλα ή αυτοδιαλυόμενα ράμματα, με αποτέλεσμα να μην μένει κάποιο σημάδι ή να είναι ελάχιστα ορατό.
- ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΤΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΑΥΜΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΟ ANOIKTO ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ
- ΕΙΝΑΙ ΑΝΩΔΥΝΗ
- ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΠΛΕΓΜΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΜΕΡΙΑ ΤΗΣ ΒΛΑΒΗΣ-ΧΑΣΜΑΤΟΣ(SUBLAY ΤΕΧΝΙΚΗ) ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΜΕΡΙΑ ΟΠΩΣ ΣΤΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ(ONLAY TEXNIKH)
- Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΜΕΡΙΚΕΣ ΩΡΕΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΗΜΕΡΑ
TEP Λαπαροσκοπική Αποκατάσταση Βουβωνοκήλης – Συγκρίσεις
Η TEP λαπαροσκοπική αποκατάσταση βουβωνοκήλης ξεχωρίζει σε σύγκριση με την παλαιά κλασική ανοικτή μέθοδο και άλλες λαπαροσκοπικές τεχνικές, προσφέροντας βελτιωμένα αποτελέσματα όσον αφορά την υποτροπή και τον μετεγχειρητικό πόνο.
Σύγκριση με την Παλαιά Κλασική Ανοικτή Μέθοδο:
-
- Πρώτη σπουδαία διαφορά – Τοποθέτηση πλέγματος: Στην ανοικτή μέθοδο, το πλέγμα τοποθετείται έξω από τους μύες και την απονεύρωση, με υψηλότερο ποσοστό υποτροπής. Μπορούμε να το φανταστούμε σαν ένα μπάλωμα σε ένα λάστιχο αυτοκινήτου που μπαίνει στο έξω μέρος, με μεγάλο κίνδυνο να ξεκολλήσει από την πίεση. Στη TEP μέθοδο, το πλέγμα τοποθετείται μέσα από τους μύες και την απονεύρωση, εξασφαλίζοντας χαμηλότερο ποσοστό υποτροπής. Είναι σαν να βάζουμε το μπάλωμα στο λάστιχο αυτοκινητου στην εσωτερική πλευρά, από μέσα δηλαδή, έτσι ώστε η πίεση όχι μόνο δεν το βγάζει από την θέση του, αλλά αντίθετα το κρατά σταθερό.
- Δεύτερη σπουδαία διαφορά – Καθήλωση πλέγματος: Στην ανοικτή μέθοδο, το πλέγμα καθηλώνεται με ράμματα ή μεταλλικά clips ή ειδικά καρφιά, προκαλώντας άμεσο μετεγχειρητικό πόνο και σημαντικό ποσοστό χρόνιου πόνου γιατί εγκλωβίζονται και στραγγαλίζονται διάφοροι νευρικοί κλάδοι.. Στη TEP μέθοδο, δεν απαιτείται καμία καθήλωση με ράμματα ή καρφιά, καθιστώντας την επέμβαση τελείως ανώδυνη, καθώς το πλέγμα είναι αυτοκαθηλούμενο.
Ποιες είναι οι Διαφορές TAPP και TEP
Αν και και οι δύο είναι λαπαροσκοπικές, η TAPP (Trans-Abdominal Pre-Peritoneal) και η TEP (Totally ExtraPeritoneal) διαφέρουν στην προσέγγιση της κοιλιακής κοιλότητας, με την TEP να προσφέρει επιπλέον πλεονεκτήματα όσον αφορά την ασφάλεια και την ανάρρωση.
TAPP (Trans-Abdominal Pre-Peritoneal):
-
- Η TAPP ειναι πολύ περισσότερο τραυματική, καθώς ο χειρουργός εισέρχεται στην κοιλιακή κοιλότητα και τα εσωτερικά όργανα ενω στην TEP είμαστε εξωπεριτοναικά δηλαδή έξω από τα εσωτερικά οργανα.
- Μειονεκτήματα έναντι της TEP: Η μέθοδος σκίζει τους ιστούς αντί να τους διαχωρίζει, καθώς εισέρχεται στην περιτοναϊκή κοιλότητα, καθιστώντας την πιο επεμβατική. Υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού ενδοπεριτοναϊκών οργάνων. Το πλέγμα απαιτεί αναγκαστική καθήλωση με καρφιά ή ράμματα, γεγονός που οδηγεί σε περισσότερο μετεγχειρητικό πόνο.
TEP (Totally ExtraPeritoneal):- Πλεονεκτήματα έναντι της TAPP: Η TEP διαχωρίζει τους ιστούς χωρίς να τους σκίζει, καθώς δεν εισέρχεται στην περιτοναϊκή κοιλότητα, καθιστώντας την λιγότερο επεμβατική και ασφαλέστερη. Αποφεύγεται ο κίνδυνος τραυματισμού ενδοπεριτοναϊκών οργάνων. Δεν απαιτείται καθήλωση με καρφιά ή ράμματα, με αποτέλεσμα ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο.
- Δεν καταστρέφει καμμία φυσική δομή, αντίθετα ενισχύει την φυσική επούλωση και αποκατάσταση υποστηρίζοντας μόνο το πάσχον σημείο του οργανισμού.
Συχνές Ερωτήσεις
Μπορει η κήλη να επανεμφανιστεί μετα την TEP;
Ναι, είναι πιθανό αλλά σπάνιο να επανεμφανιστεί η κήλη μετά από λαπαροσκοπική αποκατάσταση με TEP και πάντως η πιθανότητα είναι μικρότερη σε σχέση με όλες τις άλλες μεθόδους αποκατάστασης.
Η υποτροπή (επανεμφάνιση) συμβαίνει σε λιγότερο από 1% των περιπτώσεων, ιδιαίτερα όταν η επέμβαση γίνεται από έμπειρο χειρουργό και χρησιμοποιείται κατάλληλο πλέγμα.
Είναι κατάλληλη η TEP για όλους τους ασθενείς με βουβωνοκήλη;
Η TEP δεν είναι ιδανική για όλους. Αντενδείξεις μπορεί να είναι προηγούμενες επεμβάσεις στην κάτω κοιλιακή χώρα, σοβαρές συμφύσεις ή αλλα ειδικά προβλήματα υγείας. Ο χειρουργός κρίνει την καταλληλότητα βάσει ιατρικού ιστορικού και απεικονιστικού ελέγχου.
Τι πρέπει να προσέχω μετά από εγχείρηση βουβωνοκήλης;
Μετά την επέμβαση, είναι σημαντικό να αποφεύγεται η άρση βάρους για 2-4 εβδομάδες, να γίνεται σταδιακή επιστροφή σε σωματικές δραστηριότητες, και να τηρούνται οι οδηγίες φαρμακευτικής αγωγής. Επίσης, η καλή υγιεινή της τομής, η αποφυγή δυσκοιλιότητας και η παρακολούθηση για τυχόν πρήξιμο ή πόνο είναι καθοριστικά για την ομαλή ανάρρωση.
Υπάρχει θεραπεία για βουβωνοκήλη χωρίς χειρουργείο;
Η οριστική θεραπεία της βουβωνοκήλης είναι μόνο χειρουργική. Μη χειρουργικές προσεγγίσεις (π.χ. Κηλεπίδεσμοι-ζωνες κοιλίας) μπορεί να προσφέρουν προσωρινή ανακούφιση, αλλά δεν διορθώνουν την κήλη και συχνά οδηγούν σε επιδείνωση ή επιπλοκές, ενώ δυσκολεύουν και την μελλοντική χειρουργική αποκατάσταση λόγω συμφύσεων που αναπτύσσονται με την χρηση ζωνών κοιλίας.